Ul. Polna 17, dawniej ul. Polna 27 i 29.
Była to przychodnia dla chorych na gruźlicę Żydów i stacja odmy sztucznej. Przed wojną funkcjonowała pod auspicjami Towarzystwa Przeciwgruźliczego „Brijus” choć otwarto ją w 1928 r. dzięki powstałej w 1927 r. Żydowskiej Lidze Przeciwgruźliczej Rzeczypospolitej Polskiej „Atil”. Przychodnia otwocka cieszyła się dużą popularnością. Korzystali z jej porad i zabiegów leczniczych, które były stosunkowo tanie, biedni, niezamożni chorzy. Nawet 30% – 40% pacjentów otrzymywało tu też bezpłatną pomoc lekarską. Personel poradni prowadził okresowe badania wszystkich członków rodziny osoby zakażonej gruźlicą. Z czasem opieką otoczono mieszkańców okolicznych otwockich wsi. Z usług poradni „Dawtil” przeciętnie w roku korzystało trzy tysiące osób. Wiązało się to ze wzrostem kosztów leczenia. Mimo starań Zarządu Ligi „Atil”, Magistrat otwocki odmawiał poradni przyznania subsydium. Działalność poradni przerwała wojna. Po utworzeniu getta otwockiego znalazła się w jego granicach. Działała tu kuchnia społeczna dla biedoty żydowskiej.
