Wśród rozległych lasów sosnowych o aromatycznym podszyciu jałowcowym leży jedno z największych uzdrowisk w Polsce. Otwocki las i gleba piaszczysta tworzą suche, balsamiczne powietrze. Dlatego Otwock zaleca się we wszystkich chorobach dróg oddechowych specjalnie płuc, osłabienia mięśnia sercowego, wadach organicznych serca, w chorobach przemiany materii, na tle zaburzeń nerwowych i t. d.
Nic dziwnego więc, że Otwock przy takich warunkach klimatycznych jest jednym z najzdrowszych uzdrowisk nizinnych. W dodatku oddalony jest o 25 klm. od Warszawy.
Mimo to nie stał się Otwock uzdrowiskiem stolicy. Nie stał się nim dlatego, że opanowany jest przez Żydów.
Cudowne sanatorium wojskowe, sanatorium miasta Warszawy, słynne kasyno – oto ośrodki polskie. A potem na 40 pensjonatów zarejestrowanych, tylko 6 jest polskich. Są oczywiście jeszcze pensjonaty nielegalne, prowadzone również przez Żydów.
Miejscowe władze w ostatnim roku przeprowadzały wielkie inwestycje w kierunku przystosowania Otwocka do zadań jakie on spełnić może. Pobudowano wodociągi, kanalizację, wybrukowano ulice, pokładziono chodniki, ustawiono podstację transformatorową. W przebudowie znajduje się cała sieć miejska z prądu stałego na zmienny.
Wygląd zewnętrzny miasta dużo już zyskał. Zmienia się wreszcie, chociaż powoli, brudna szata dworca, a domy i parkany, w myśl instrukcji p. premiera, są już odnowione.
Ostatnio Rada Miejska uchwaliła program robót inwestycyjnych na okres 4 lat. Pobudowane mają być nowe drogi, rozszerzona kanalizacja, sieć elektryczna, dokończona budowa szkół i t. d.
Warto podkreślić rozsądne postąpienie władz, które postanowiło rozszerzyć ul. Kościelną i zburzyć żydowskie kramiki, przylegające tuż do kościoła.
Znikną więc brudne, grożące bezpieczeństwu, domy i odsłonięty zostanie widok na kościół.
Cóż to jednak wszystko pomoże, o ile nie zmieni się oblicze kuracjuszów. Dotąd olbrzymią większość gości stanowią Żydzi. Doceniają oni bowiem znaczenie Otwocka jako uzdrowiska. Czas by sfery zainteresowane pomyślały nad zwiększeniem ilości pensjonatów polskich, by kuracjusze chrześcijanie mieli gdzie zamieszkać.
Otwock warto odżydzić.
(dc).
Warszawski Dziennik Narodowy z 13 sierpnia 1938 r.
